بررسی تأثیر بالینی کندر در فاز حاد سکته ی مغزی ایسکمیک

مقدمه: سکته­ی مغزی ایسکمی شایع ترین علت سکته مغزی می باشد و مهمترین علائم آن فلج و اختلالات حرکتی است. بنابراین شناسایی روشی جهت بهبود این اختلالات اهمیت بسیاری دارد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر بالینی کندر بر بیماران سکته­ی ایسکمیک مغزی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 60 بیمار دچارایسکمی مغزی به صورت تصادفی در دو گروه درمان و شاهد (30 نفره) مورد بررسی قرار گرفتند. در گروه درمان علاوه بر درمان سکته ی مغزی، روزانه 4 عدد کپسول 500 میلی گرمی حاوی پودر کندر استفاده شد اما در گروه شاهد تنها درمان سکته ی مغزی (بدون کندر) انجام شد. درمان به مدت یک ماه ادامه یافت. پرسشنامه NIHSS (جهت ارزیابی قدرت تکلم و قدرت عضلانی) در آغاز روز هفتم و انتهای درمان برای هر بیمار تکمیل شد. در این مطالعه آنالیز آماری توسط آزمون t، کای اسکور، من ویتنی در نرم افزارSPSS  انجام گردید. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد تنها در مرحله ی دوم در گروه درمان، ، میزان بهبودی قدرت عضلانی اندام فوقانی و تحتانی چپ بیماران نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری افزایش یافت(036/0=P). بحث و نتیجه گیری: اضافه نمودن کندر به درمان بیماران سکته ی مغزی می تواند در بهبود قدرت عضلانی بیماران دچار ضعف عضلانی در نیمکره غیر غالب در فاز حاد اختلال عصبی مؤثر باشد، درحالی که تأثیری در بهبود قدرت عضلانی اندام های سمت راست یا تکلم ندارد.